Hasretinin mevlasıdır yokluğun
Buz damlasıdır dağ göllerinde
Üşütür kalbini gecelerin
Böyle gecelerde duyulur
Öykünmesi hiçliğe dağların
Ve bir gün karışır silüeti endamının
Sessizliğine gecenin, sonra;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta