Tez verin bana bir tükenmez kalem.
Yazayım derdimi turnam götürsün.
Şahit çektiğime cümle hep alem.
Ya gelsin ya beni gönlünden sürsün
.
Uzaktan uzağa sevmek olur mu.
Ben dursam beklesem ömür durur mu.
Dönmene engel of el mi gurur mu.
Bir selam salıp da beni güldürsün.
.
Bu kaçıncı sene kaç bahar geçti.
Mevsim sor da dursun dünya değişti
Bu nasıl ayrılık nasıl gidişti.
Aramıza giren dağlar çürüsün
.
Dayanamaz oldum bu kadar yeter.
Bana bu ettiği ölümden beter.
Tutuştum yanıyom dumanım tüter.
Can evimi gelip kendi söndürsün.
.
İçime bir korku bir kuşku girdi
Hasretin acısı kalbimi deldi.
Bebekler büyüdü esirler geldi.
Gurbeti anlından vursun öldürsün.
Kayıt Tarihi : 9.12.2015 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uzun 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/09/daglar-curusun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!