Dağlar Beni Şiiri - Şair Şahin Karaman

Has bahçemde gülüm soldu.
Yeller esti viran oldu.
Sessiz- sakin liman gibi,
Her yanımız dertle doldu.

Vay beni vay dağlar beni.
Gönül dertli dağlar beni.
Yaralarım derya olmuş,
Anlayamaz sağlar beni.

Yürek nehir olmuş coşar.
Coşup da bendini aşar.
Şimdi yalnız bir köşede,
Bu can bilmem nasıl yaşar.

Dertler gelir azar azar.
Kapımızda kurar pazar.
Nöbetlerin arasında,
Geceleri bize yazar.

Dertler sinemize taşar.
Can şirin elinden şaşar.
Yürek Şahin olsa bile,
Bilmem böyle nasıl yaşar!..

21 / 09 / 2009