Dağlar Şiiri - Bayram Ali Bayram

Çocukluğumda başlar dağlara tutkunluğum.Köyümüzün dört bir yanı dağlarla çevrilidir.Köpüklü köpüklü suları çağlardı yamaçlarından. Dağların yeşilliğinin arasında renk renk güzel kokulu çiçekler açardı. Koyun kuzu otlatırdım çocukluğumda.Çıngırak sesleri yankılanırdı yer yer sarp kayalıklardan oluşan vadilere.Yaylaya çıkardık.Dağların bir yanında çiçekler açmış,bir yanı da karlı olurdu.Tadı doyumsuz olurdu bu güzelliklerin. Uzun yıllar yamaçlarındaki köylerde öğretmenlik yaptım.Gözgöze yaşadım dağlarla.Dağlarla konuştum,Kerem gibi türküler yaktım dağlara... Dağlar...Dağlar...İhtiyar dağlar...Top top ak bulutlar dollaır üzerinde ileri geri... Bakıyorum ak saçlı ihtiyar dağlara.Bu dağlar,o dağlar değil.Bu sevda yine o sevda. Bu türküler yine o türküler.Bu insanlar, o insanlar değil..... İçimde o dağların özlemi yaşar.Kurudu çağlayan pınarları köylerin...Bir damla gözyaşı oldu tutkunların göz pınarlarından süzülen.Kara sevda oldu deli gönlümde...Bu çağ,oçağ değil.. Korkusuz korkusuz gezdiğim dağlar, Karanlık çökerken bir hoş olurdu... Çağlayan suyundan bir yudum içen, Ta ölünceye dek sarhoş olurdu.....