Dağlar Şiiri - Afer Engel

Kimisi alırda yarı vermez
Kimi sarp'tır geçit vermez
Kimisin hiç yüzü gülmez
Başı duman yüce dağlar

Kimisinde yeşil bitmez
Kimisinin'de keklik ötmez
Tepelrinden kar eksilmez
Başı duman pare dağlar

Kimisinde ceylan gezer
Derelerinde bülbül öter
Çeşit,çeşit güzel çiçekler
Düşmana siper dağlar

Kimisi küsmüş gibi durur
Kimisinde meşe,Ardıç olur
Yaylaları şenlik,serin olur
Buz gibi su veren dağlar

Başı derviş gibi ak sarıklı
Demedin evli yada yavuklu
Kimileri oldum olası kahırlı
Tepesinden yanan dağlar

Ayırmaz düşman yada dostu
Her gelene kucak açar,serer postu
Sanarasın aleme,Dünyayı küstü
Durmaz zikir çeken,Yüce dağlar

Kimi koynunda maden saklar
Kimi bağrında aşık besler
Kimisi gelir sırtını yaslar
Sarkılara Konu olan dağlar

Neler olmuyor şu alemde
Görüyorlar hep kare kare
Kızmazlar kahpe'sin diyene
Bakar durur yüce dağlar

Hepside bekler durur kıyamete
Pamuk gibi savrulacak o dehşete
ALLAH iman nasip eylesin şu millete
Bize sabrı heybeti ile,ibret dağlar