Dağlar Şiiri - Halit Korkmaz

Bize sanki erişilmez kılındı-
Varanlara helâl olsun o dağlar,
Sanmayasın hafızadan silindi-
Rüyalardan eksilmiyor o dağlar.

Uzak düştüm, şimdi yalnız dağlarım,
Yaram dağdan, ben yaramı dağlarım.

Güneşi de yağmuru da karı da;
Pazar için sana gelir kâr sağlar,
Yedi renkli köprüsünü kurup da,
Alt katından geçemeyen kız ağlar.

Yüreğimde icran dolu yaralar,
Derman ol da içerime ak dağlar.

Kış yaşanır bayırında, yârında,
Yardan düşen, yaralanan yâr benim;
Sırlar saklı evvelinde, ardında,
Yaram yardan, yardan şifa beklerim.

Bir günümde bin düşünce çekerim-
Yardan yara gezer, yâri bezerim.

Olacaksan ya uçurum ya dağ ol,
Üzerinde sefa da bol, korku da;
Çok zamandır ayaktasın hazır ol,
Bulacaksın sen de huzur, uyku da.

Bu güftede ilhâm aldım dağlardan-
Dağdan dağa yol verir mi yaradan.

Ezelde ki ebedde ki hayatta-
Bunca canı sen mi sakladın dağlar,
Gün gelir de kıyameti ayakta-
Karşılayıp boyun bükersin dağlar.

Senin de mi dertlerin var içinde-
Söylemezsen derman olmaz döşünde.