Dağlar Şiiri - Ali İzzet Özkan

Gidin kışlar gidin, yazlar geliyor,
Her türlü irenge boyanın dağlar!
Turnalar gidiyor, kazlar geliyor,
Giyinin kusanın donanın dağlar!

Yazın kazlar geçer, güzün turnalar
Ayrılık acısı bağrım tırmalar,
Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar
Nakışlanır bugün dört yanın dağlar!

Ak çiçekler domur domur göz verir
Sallandıkça birbirine söz verir,
Gökler yere nenni çalar naz verir,
Ala şafak söktü uyanın dağlar!
Kumrular dem çeker derelerinde,

Dudular seslenir tepelerinde,
Mart ile nisanın aralarında
Göğerir çayırın, çimenin dağlar!

Ala bulut birbirini kovalar,
Duman olur yüce beller, ovalar,
Kuşlar hangem ile yapar yuvalar,
Öter dertli dertli dayanın dağlar!

Ağaçlar burçlanır ağ çiçekleri,
Burcu burcu kokar bağ çiçekleri,
Efil efil eser dağ çiçekleri
Yel vurdukça mavi rayhanın dağlar!

Yaz bahar ayları geldi Al-İzzet,
Ağlaşan bülbüller güldü Al-İzzet,
Dağ başı bağ başı oldu Al-İzzet,
Sizde yatan ölmez inanın dağlar!