Dağlar Şiiri - Mehmet Kitiş

Bir anıt gibi karşımda yatan
Göğsünü kabartmış duran var ya
Ufkunda nice güneşler batan
Göklerin bağrını yaran var ya.

Kimse bilmez,varılmaz başın
Sormazlar ki toprağın,taşın
Bulutlar ağlayıp göz yaşın
Ala çamuruyla karan var ya.

Serin suların akıntısında
Şelalenin su şırıltısında
Çobanların çakmak parıltısında
Gecenin içini buran var ya.

Köroğlu'na sensin açan kucak
Gezdirdin yiğitçe bucak bucak
Vermedin namerde bir tek koçak
Hani koçyiğitler saran var ya.

Kekiklerin buram buram kokar
Sedirlerin gökyüzün tutar
Ak ceylanlar koyakta yatar
Nice avcılar gören var ya.

Rüzgar yalar,büyür karanfiller
Açar bağrında kırmızı güller
Bütün sevgiyle birleşen eller
Aşıklar halini soran var ya.