Dağlar. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Dağlar! ..

Açılırlar gafletten, gözleri sarp dağların.
Donanıp süslenirler, renga renk çiçek’lerle,
Şakıyan bülbül’lere, nazı geçmez dağ’ların.
Zemheri kış günleri, gidip bahar gelince,

Gece gündüz usanmaz, tesbihledir işleri,
Allah diye ötüşür, şakır dâim kuşları.
Gök kubbe’ye uzanmış, o dumanlı başları,
Duâ kıblesinedir, yeşil yüzü dağ’ların.

Kudrettendir hepsine, nice hulle biçilir,
Yüce! Rab’in rahmeti, üstlerine saçılır.
Gelincik; Papatya’lar! Mor sümbül’ler açılır,
San ki cennet-i âlâ, yazı yüce dağ’ların.

İçmek ile doyulmaz, buz gibi pınarlara,
Koyun, kuzu meleşir, çıkılır yaylalara.
Temiz hava, soğuksu, şifa olur canlara,
Misk-i amber dir kokar, yamaçları dağ’ların.

Bir yanda mor zambak’lar, bir yanda ise lâle,
Çağlayan dere’leri, benzer âb-ı zûlâle.
Kurt’lar, kuş’lar çığrışır, hepsi gelirler dil’e,
Şükürler olsun! Rabbim, daim sözü dağ’ların.

Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 161
Tarih: 06- 07- 1968 Toros Dağların da, hayatı idame eğitimin de kovado gölü kenarın da
Yazılmıştır. Eğirdir.