Dağlar Şiiri - Rabia Barış

DAĞLAR

Gururlu başını göğe dikmişsin,
Yeryüzü karınca görünür dağlar.
Ahu’yu ceylan’ı alıp çekmişsin,
Toprak ayağında örünür dağlar.

Heybetlisin nasıl varsam yanına,
Hayran kaldım yeşilinin tonuna,
Sahi hazır mısın yolun sonuna,
İsrafil karşında gerinir dağlar.

Almışsın bağrına bunca canlıyı,
Tutkun eylemişsin delikanlıyı,
Misafir etmişsin nice şanlıyı,
Senden uzak kalan yerinir dağlar.

Eteğinde yeşil çamlar sıralı,
Zaman zaman mesafeler aralı,
Derler ki zikreder dünya duralı,
Özünüz tevhid-i bürünür dağlar.

Selam durur doruğunda güneşin,
İbrahim’e göl olmuştur ateşin,
Bilmem ki âlemde var mı bir eşin,
Yol sana çıkmaya erinir dağlar.

Rabia BARIŞ