Dağlar Şiiri - Mustafa Deniz

Umudum yok belki çıkmam bahara
Can dayanmaz gayri bu intizara
Bu arzumu iletin nazlı yara
Muradım yetirin durmayın dağlar

Ölesiye sevdiğimi iletin
Konuşturun gizli sırrına yetin
Gülü çiçeğidir o memleketin
Gözümde tütüyor sormayın dağlar

Unutmadım o ayrıldığı anı
Sızım sızım sızlıyordu her yanı
Mor sümbüllü dağın ela ceylanı
Yaralı gönlünü kırmayın dağlar

Ela gözlü yârime küstüğümü
Şu bağrıma kara taş bastığımı
Hasretiyle yanıp kan kustuğumu
Solduğumu haber vermeyin dağlar

Düşlerimde gördüm dilim ötüşür
Hasta bedenimde ruhum tutuşur
Belki gelir son nefeste yetişir
Yollarına engel örmeyin dağlar

Mustafa’yım oldum derdinden verem
Eyledi geceyi uykuyu haram
Yârimden bana kalmış tek hatıram
Kanayan yaramı sarmayın dağlar