Ey başı dumanlı yüce dağlar,
Sende benim gibi efkarlımısın.
Bitmez mi boranın, kışın,
Sende yürekten yaralımısın.
Yanarmı senin de içinde ateşin,
Uğramazmı bacın, yokmu kardeşin.
Kalmışsın bir başına, gözlerin yaşlı,
Sevdalımıdır seninde dertli başın.
Yakında bahar gelir yeşerirsin,
Çiçeklerin açar, kelebekler uçurursun,
Dağılır dumanın, güneşlere açılırsın,
Bendeki sevdayı alırmısın dağlar.
Sen baharı yaşarken, coşkuyla,
Ben yarına bakıyorum kuşkuyla,
Verdiğim sevdamı rüzgarlara savur,
Yağsın yeryüzüne sevdamın aşkıyla.
Kayıt Tarihi : 5.12.2008 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mucurlu Kemal Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/05/daglar-254.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!