Dağlar Şiiri - Durmuş Yığman

Karşımda duruyor dumanlı dağlar
Suları bol akar, dereler çağlar.
Benim gözlerim de durmadan ağlar,
Sende bu kış, bende bu yaş olmasa.

Ne heybetli, ne kasvetli durursun
Siper olur sen düşmandan korursun.
Bahar gelir sanki gelin olursun,
Sende gurur, bende kibir olmasa.

Dağlar sizin gibi yükseğe çıksam,
Küçük görenlere yüksekten baksam
Gücüm yetse beni yakanı yaksam
Seni yıkan, beni yakan olmasa.

Başında duman var, görünmez güneş
Yüksel sen yükselmek nasılsa beleş
Biz dürüst olsak da, çoğaldı kalleş
Sizde kaçak, bizde alçak olmasa.

DURMUŞ YIĞMAN