Bu gün, 'dertleş' dediğin ala dağlara çıktım
Ün verdim de ünüme bir ses vermedi dağlar
Haykırdım feryadımı, otağına diz çöktüm
Onmayası yarama merhem sürmedi dağlar
Ne yaptım ne ettimse beni görmedi dağlar
Yangın yerine döndü ayak bastığım toprak
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Sağlam bir şiirdi ve duygulandım açıkçası. tam puanımla kutlarım...
Yüreğinize sağlık, güzel bir şiir okudum. Tebrikler Sn. Karataş, saygılar...
Dağlar ayıp etmiş, ama o ulu dağları göremeyen insanlara ne demeli.Şiir güzeldi.
Anlamıyla,anlatımıyla,şiir tekniğine gösterilen özenle iyi bir hece şiiri okudum.Kutluyorum.
Tam puan ve sevgiler sunuyorum.....halilşakir
Her yönüyle mükemmel bir sanat eseri.Çok beğendiğimi belirterek en yüksek puanımla saygılarımı sunuyorum.
Güzel bir sitem şiiriydi..Şu dağlarda olmasa, kızgınlığımızı öfkemizi sevdalarımızı kime haykırırdık be üstad:))
Yüreğinize sağlık
dağlara sitem..çok güzeldi her zamanki gibi...tebrikler kaleminize..selamlaer
Ümit bey...
Yüreğinize sağlık...
Dağlar her zaman çoşkumuzdada hüzünlülüğümüzdede edebiyatımızdada bize en sağlam mesken oldular...,Şiirdede bu havayı solar gibi oldum.....
..Saygıyla
Muhterem kardeşim, şiirinizi zevkle okudum haz aldım,
yüregine kalemine sağlık.herşey gönlünüzce olsun . Sevgi ve saygılar..
Dağlar kelimesiyle aynı zamanda cinasta kullanmışsınız.Güzel olmuş.
Bir güzel şiir daha Ümit Karataş'tan.
Tebrikler Ümit bey.
Hep yazın siz.
Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta