Dağlar Şiiri - Turgut Uzdu

Kızıp yalnızlığa fırlamış yerden
Yüzünde beyazdan tülbentleri var
Sabah yıkar yüzün, hep derelerden
Gözünde yeşilden sürmeleri var.

Bulutlar aşkıdır, sarıp sarmalar
Üzerine kuşlar hep yuva yapar
Hem taş bağırlıdır, hemi de ağlar
Yıldızla arkadaş geceleri var.

Kıskanıp yükselir yolu aşılmaz
Ömrünü derseniz paha biçilmez
Ovadan geçilir ondan geçilmez
Dertlere devadır çiçekleri var.

Güneşi görünce herkesten önce
Selamını verir inceden ince
Bağrını delmeye Ferhat gelince
Suya yol verecek geçitleri var.

Garibim dağlara yolum hep düşer
Onlar da yalnızdır acılar çeker
Tepesinde bazen dumanlar tüter
İçinde küllenmiş ateşleri var.