Dağlar Şiiri - Ercan Kurban

Başı dumanlı bağrı taşlı dağlar,
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.
Boynu bükülmüş garip anam ağlar,
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.

Köpük köpük sularından içeyim,
Mecnun olup da kendimden geçeyim,
Ben baharda yeni açmış çiçeğim,
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.

Gül kokan çiçeklerinden dereyim,
Uçan kuşlardan anamı sorayım,
Soğuk bir pınar başında durayım,
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.

Gariplere yol vermez misiniz hiç?
Ağlayana acımaz mısınız hiç?
Ana nedir siz bilir misiniz hiç?
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.

Ah ah bu dağları aşabilseydim,
Anamın yanına varabilseydim,
Garip gönlünü de alabilseydim,
Yol verin de gideyim bre hey dağlar.

Ercan KURBAN 1995 VAN