Akşamdan akşama kara giymeyi
Ben sizden öğrendim karalı dağlar
Her esen rüzgara göğüs germeyi
Ben sizden öğrendim sıralı dağlar
Çiğdemle çiçekle yeşille kaplı
Sarı çiçek giymiş yüzü mehraplı
Eksilmez üstünden hep duman kaplı
Ben sizden öğrendim pareyi dağlar
Çok özledim ta zirvene çıkmayı
Yükseğinden bizim ele bakmayı
Bazen böyle dertli ağıt yakmayı
Ben sizden öğrendim yaralı dağlar
Ezgini im güle gönül vermeyi
Türlü tevir çiçeklerin dermeyi
Her mevsimle ayrı renge girmeyi
Ben sizden öğrendim aralı dağlar
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öztürk Karal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/15/daglar-123.jpg)
MÜSADENLE BEN ACİZANE KARDEŞİNDE DAĞLARA BİR HAYKIRIŞI VAR ONDAN BİR DÖRTLÜK
DAĞLAR
Gamı kederi gurbette buldum
Azaltmak istedım hep arttı derdım
Erzurumdur benım öz ana yurdum
Orhana tercuman siz olun dağlar.
TÜM YORUMLAR (5)