Düğünmü var, bizim köyün dağında,
Neden süslenerek, bezenir dağlar?
Henüz gençliğinin, zirve çağında,
Oturmuş bir gelin, ah edip ağlar?
Çiğdem bağrın açmış, ılık yellere,
Garip hasret kalmış, şirin dillere,
Yüklemiş göçünü, gurbetillere,
Kullar neden dertli, ağlaşır dağlar?
Kimisi eline, kınalar yakmış,
Kimisi başına, yeşiller takmış,
Kimisi masum, boynunu bükmüş,
Kimiside yeni, bezenir dağlar.
Ağacı donanır, bin bir nakışla,
İnsanı büyüler, sümbül bakışla,
Kurulmuş başına, bir büyük kışla,
Aşıklar toplanıp, buluşur dağlar.
Menekşe rengini, güllerden almış,
Çoban sürüsünü, ormana salmış,
CEYLANİ ilhamı, bahardan almış,
Yar ile kavuşup, gezdiği çağlar.
19/02/1975
Ferahmiz CeylanKayıt Tarihi : 26.1.2007 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi; yaya olarak beş kilometrelik yolu, Liseye giderken, yolun sağında ve solunda, çiğdemlerin, mor menekşelerin açtığını, dağların insanları kucakladığını gördüğüm sırada yazdım.
YAZAN:HASAN EROĞLU MSN:[email protected]
TÜM YORUMLAR (5)