Dağlanmaz yara.... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Kozalaklar ve çam kokusu
yığma tepesinde kinebanın
ufuk çıplak doğar
giyinip gider

yaşanan hiçbirşey
anı olmuyor
hangi yaraya baksam
kanıyor!
hangi denizin tuzu
gözyaşı kadar...

dallarına konmaz
kuşlar bilir yası var
hangi ipi bağlarsan bağla (...) niyetine
dal tutmaz yemini var
bunca uzak ve yakın!

ölü bir sessizlik
bu sessizlikte huzur
bu sessizlikte binlerce iblisin hayali
aynalarda artık günah
herşeyin hesabını soran gözler
anla artık
ölüme kadar azap var
gittin!
ve bu kaldı senden
silimez yazının vebali
o mutlulukla sıvalı acı
dışında herşey
uzak...

fahri fıratoğlu