Dağlama Bacım Şiiri - Ömer Tural

DAĞLAMA BACIM

Dünya'da yok idin, nasıl var oldun?
Büyüdün, evlendin, nazlı yar oldun
Nefsine uyduysan, Bizarar oldun
Elinle gönlünü, dağlama bacım.

Ölümü bilirsin, öleni duydun
Allah'ın verdiği, rızıkla doydun
Kuran'a değil de, nef'se mi uydun ?
Kabir azabında, ağlama bacım.

Nur Süresi indi, inananlara
Hem Peygamberine, Müslümanlara
Allah Emrediyor, tüm insanlara
Bulanık sel gibi, çağlama bacım.

Hakatı bilip, şerri haykırma
Tesettür neyimiş, deyip silkinme
İslam zincirnden, halkalar kırma
Nefsine fırsatı, sağlama bacım.

Aldatmasın seni, zındığın sözü
İslama kapalı, zalimin gözü
Kulun bir olmalı, sözüyle özü
Edepsize gönül, bağlama bacım.

Cenazeye gider, örterler başı
Akıtır ölene, gözünden yaşı
Çıkartır örtüyü, bitnce işi
İnsan iki yüzlü, olamaz bacım.

Baş açık kabire, giren gördün'mü?
Örtünme işni, ehle sordun'mu?
Tural'ın sözüne , hak da verdin'mi ?
Yanlışı diline, dolama bacım.

Ömer TURAL. Duyguların Şairi
/
/