Bir gün sordum dağa; “ Neden yücesin? ”
Dedi ki; “Yücelik heybette değil.
Bakın çiçeğime konan arıya,
Oysa bir böcektir, asla fil değil.
Bunca nebat, bunca çiçek, bunca can,
Hep verdim, almadım, ayrım yapmadan.
Yaka çırptım, illet oldum insandan,
Gördüm ki insanlar karınca değil.
Bir zaman ormandım, yanmazdı bağrım.
Yangın, balta derken geçti o çağım.
Rüzgâr attı, yağmur çaldı toprağım,
Verdiğim zayiat bu kadar değil.
Ademoğlu, görünüme aldanma,
Bütün cevher sende mevcut aslında.
O beyini ne taşırsın kafanda?
Az buçuk düşünmen çok da zor değil.”
Cemali’yem utanmıştım sormaktan,
Yıllar geçti boşa kafa yormaktan.
Dağ kocadı bize akıl vermekten,
Biz kocadık, o da artık genç değil.
Ne zaman uyansak vakit geç değil! ...
Hikmet AksuKayıt Tarihi : 13.11.2007 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve dua ile kalın
tebrikler hocam selam ve sevgimle
Dedi ki; “Yücelik heybette değil.
Bakın çiçeğime konan arıya,
Oysa bir böcektir, asla fil değil.
Bunca nebat, bunca çiçek, bunca can,
Hep verdim, almadım, ayrım yapmadan.
Yaka çırptım, illet oldum insandan,
Gördüm ki insanlar karınca değil.
sabah ilk okuduğum şiir ve şapka çıkartılır bu şiire ...yüreğinizi kutlarım ...tebrikler 10 puan
TÜM YORUMLAR (14)