Dağıt Saçlarını Şiiri - Gökhan Edip Şenel

Dağıt saçlarını,
Bir o yan bir bu yan,
Bu kaçıncı mevsim sensiz,
Vefasız çıktı sevdanın yolları,
Bu içim var ya bu içim,
Yandı güneşlere eş,
Bahar gelmedi,
Ayaz çöktü sevdaların matemiyle,
Sensiz olmadı,
Bu yürek yangın yeri.

Sevdandı tuttuğum avuçlarımda,
Yüreğimin nasırıydı,
Bir işçinin çekiç tutan, emek tutan eli gibi,
Sevmişim.

'Dağlar kızı Reyhan,
Alem sana hayran.'
Bu türkü var ya bu türkü,
Hala dudaklarımı kanatır,
Kanaryadır öten her gün bülbülle bahçemde,
Güle susamış aşka susamış bir ses bu,
Yanmışım sevdayın kollarında.

Hasretinle yaşamayı öğrendim
Sen hiç bir zaman benim olmayacaksın,
Sevmeyeceksin beni,
Belki gelsen de,
Alışmış bu yürek,
Yalnızlığın, arkadan vurulmanın acısına,
Yine bu şehrin yollarında,
Yine yitirdiğim seni arıyorum,
Ateş böcekleri gibiyim,
Bir yanıp bir sönüyorum.

Çok aradım bulamadım seni,
İnsanlar gördüm, sokaklar gördüm, evler gördüm,
Göremedim seni.
Sesler duydum, uzak yakın duyamadım seni.
Yine o türküyü söyledim,
Dudaklarımı kanata kanata,
Ve yüreğimi,
'Dağlar kızı Reyhan,
Alem sana hayran',
Sevmişim.