Öyle ulu orta göz boyamalı değil,
Herkesin diline düşcek kadar basit hiç değil.
Zoru severim ben,
Gözden ırak gözü korkutanı,
Güldüreni değil,ağlatanı severim ben!
Gecenin en soğuk mavisi üzerine,
İçilen hüzün demini severim.
Soru sormayı değil,
Yaşadıkça önüme çıkan cevapların ismini severim.
En çok hasreti giyerim üzerime,
En çok yakışan renkte yalnızlıktır.
Gözlerim en sinsice ayrılık bakar,
Öyle her göz kaldıramaz bakışlarımın resmini...
En çok sonbaharı severim,
Kimsenin ıslanmak istemediği yağmurlara,
Umut ekerim,
Yeşermesini beklerim.
Sabrımın bazen sınırı yoktur,
Tutabilene aşk olsun derim kahrımı.
En çokta huyumu sevene aşık olurum.
En sinir anımda, Eyüp sabrına rakip!
Güzel gözlerden çok,mavzer bakışlara vurulurum.
Her bakışta bir isyancı olurum.
Aşk ile yüreğimi ıslatmasını beklerim.
Birde kelepçe taakrım gözlerime,
Başka elalarla muhabbete dalmasın diye!
Bağlı yaşar,
Özgürce severim.
Seversem engelleri aşanı sever,
Kendimi engele atanı severim.
Canımı seveni değil yakanı severim
İşin özünde dağınık severim,
Çok severim pek severim.
Mısri Nuray ALTAY
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta