Duvarda, duran saat durmuş;
Sensizliğin, başladığı bi anda!
Dağınık odadaki; kirli çarşaflara sarılmış anıları, toplamadan!
Düş bozgunu yangınlardan kaçan; bir yürek sustu...
Kalemle cümleler arasında;
Yazılmamış sevda dizelerine,
Savurulan kırıntılarla, parçalanmış bir hayat tükendi...
Bir çekmecede, sararmış gönül defterin sayfalarında;
Bastırılmış özlemlerin izine dokundu, bi başkası...
Yaldızı dökük aynanın karşısında;
Perçemine ak düşmüş yalnızlığın sureti göründü...
............................................................
............................................................
Suskunluğun mührü vurulmuş;
Kimliksizlerin anların, imzasız kahramanlarından sonra...
Herşey olduğu gibi kalakalmış;
Bu dağınık odada...
6.4.04
Sırma MersinKayıt Tarihi : 7.4.2004 13:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sırma Mersin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/07/daginik-oda-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!