Dağınık Düşünceler Şiiri - Nurhan Özgel

Sabahti
Bes buçuk
Her yerde bayraklar asılı
Ne 29 Ekim ne 23 Nisan
Bu hangi bayramdı

Hakimiyet Milletindir yazıyor
Otobüs durağında ay yıldızlı kırmızı bayrak afişinin üzerinde
Hakimiyet milletinse
Neden girdiler üç hilalli yeşil bayrak ile milletin meclisine

Sokakta sadece kediler
Bir de martılar
Bir de ben variz

Elimde sigaram
Kalem kağıt
Yalnızca hayvanların resmini çekmek için aldığım telefon
Ancak kimliğimi almadım
Çünkü taşımamak yasaktı Ohal'de
O halde kimlik alınmayacaktı

Yalı Mahallesini
Sahil yolunu
Eliza Pastanesini geçtim

Kuşlar civildiyor
Sokaklar tenha
Ben yuruyorum

Erken biliyorum
Ama uyuyamıyorum

Çöpçüleri geçtim

Kentsel dönüşüm levhası asılmış henüz eskimemiş evlere
Örtülü hizmet
Rant kavgası
Talan edilmiş güzelim memleket

Of. Ne kadar kaldı denize
Yüz adım ya var ya yok
İşte sahil yolu
Deniz az ötede
Arabalar başlamış bir-bir geçmeye

Geldim
Bir banka oturdum
Tam deniz kenari
Tüm cimler martı dolu
İnanin doğru

Demek ki bu saatte
Sahil deniz ve çimler
Komple martıların

Sahil kirli
Çöp var yerlerde
Toplanacak birazdan
Ama iyi olmaz miydi ey insanlar
Toplasaydınız buna gerek olmadan

Hava bulutlu
Yağmur yağabilir
Deniz kıpirtılı
Mavisi kaçmış
Gri
Ama geçici

Peşpeşe tankerler iniyor sağımdaki iskeleden
Hemcinsleri gibi kötü bir turuncu renkteki yük gemisinden

Sol yanımda balık tutuyor adamın biri
Pembe gomleği
Fakat ilginç ki
İki büyük olta ile
Ve beklerken balığın oltaya gelmesini
Çekirdek yiyor

Ama adalar süzüm süzüm süzülüyor karşımda
Biliyorum güzelsiniz
Neden bu kadar kurumlanma
Neyse mutluysanız bundan
Yakışır size allanıp pullanma

Martılar ötüyor
Ay daha çekilmemiş
Ağarmış ortalık
Gün henüz başlamasa da

İşte bu
Öyle güzel ki memleketimin
Denizi mavisi yolu

O yüzden
Sadece bu yüzden değil
Ama bu yüzden de
Bırakın dokunmayın yaşamlarımıza
Biraz dağınık kalsın
Hayat böyle güzel
Dingin
Huzurlu aksın.