Dağını Taşını Bilmez Şiiri - Ozan Efe

dağını taşını bilmez suyunda
nereden bilecek yüpürdüğümü
adım başı ağaç gönül huyunda
kareden bilecek süpürdüğümü

ayrıldı körpecik kuzularımda
sıyrıldı dalında kozalarımda
süt gibiydi sabah bozalarımda
dereden bilecek köpürdüğümü

yollarına atlas halılar sersem
durgun havasında deli esersem
söz verdi öncesi gelmedi sersem
yar eden bilecek öğürdüğümü

yürüdüm ırağa elimde nacak
dalını kırmağa başın sunacak
dolmadı şimdiye belki onacak
har eden bilecek böğürdüğümü

umutsuzluğunda ömür bitecek
dal kalabalıktan kömür yitecek
ozan efem boştan umur çitecek
duyurula şeye sömürdüğümü

290412denizli
yüpürmek: telaşla öteye beriye koşmak
öğürmek: kusarken,kusacak gibi olurken öğürtü sesi çıkarmak
öğürmek:anlaşılmaz biçimde yüksek sesle bağırmak