Dağın Korkak Adamıyım Şiiri - Ozan Efe

dağın korkak adamıyım
yollarından çıkmaya
korkarım nefesim kabarır
soluğumu taşırırım

dağın korkak adamıyım
doyamadım sızı içim
yirmi dokuz yıl yeter
dumanım dursun üstünüzde

dağın korkak adamıyım
terlemekten usandım
bağlıyorlar beni
gelmeyin ağaçlar üstüme

dağın korkak adamıyım
haramiler sarmış her yanı
çıkıp gelmeyeceğim kim bilir
gölgeleri aşırırım

dağın korkak adamıyım
herkes karşımda durur
gün aldım ölüm kursundan
bir adım at biraz dur

dağın korkak adamıyım
bağlamamın teli tın dese
ellerim havaya kalkar
beyaz bayrak çekerim

dağın korkak adamıyım
zararım yok dağdakilere
inmesem düz ovaya
rahat içim yere çökerim

dağın korkak adamıyım
düzde garip bakıyorlar bana
alıştıramadım kendimi
rahat bırakın beni

dağın korkak adamıyım
her kafadan bir ses
aldırmıyorlar nefes
kendime zarar veremiyorum

dağın korkak adamıyım
korkaklığımı bırakacağım ortaya
korkmayanlar gelsin yanına
çalayım curamı halaya dursunlar yanyana

07:35 04.04.2009 denizli