Ey akşamsız sabah, ey kara gece
Ey ağlayan bulut, sabrım kalmadı
Gayrı affa dair, etme tek hece
Merhameti unut, sabrım kalmadı
İsterse kül olsun, bütün emekler
Toprak çiçek kussun, kurusun kökler
Uyansın uykudan, öksüz bebekler
Sen zulmünü uyut, sabrım kalmadı
Artık kaçmıyorum, senin zehrinden
Sakın söz söyleme, demin behrinden
Nerdeydin ölürken, anam kahrından
Nerdesin ey umut, sabrım kalmadı
Düşen bende kalsın, kaldırma yerden
Vazgeçmek gerekse, geçerim serden
Sil, karala, yırt, at, aşkı defterden
İntikamı okut, sabrım kalmadı
Ağlıyor topraklar, üstü ihanet
Babasın koynunda ölmüş Muhammet
İsteme adalet, isteme medet
Yıkılır bu hudut, sabrım kalmadı
Ayhan'ım şer sinmiş, hakkın postuna
Uzanmış namahrem, yârin destine
Vursunlar düşeyim, zulmün üstüne
Dağılsın bu vücut, sabrım kalmadı
ist-06.12.09
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 13.12.2009 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Yavuz Açıkgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/13/dagilsin-bu-vucut-sabrim-kalmadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!