dağılmıştı yüzündeki gülümsemenin mozaik parçaları.....
dağılmıştı saçlarındaki ışık parıltıları......
ya gözlerindeki o ayna........
o ise çoktan kırılmıştı........
kalbini söküp almışlardı bütün bunlardan sonra....
kalbini almışlardı mavinin siyaha dönüştüğü saatlerde......
seni elime aldığımda sadece sahte bir vücudun vardı....
yalnızca güzelliğin sahte yüzü hakimdi ruhuna....
sana şekil vermek için akrebin yelkovanı yakalamasını bekledim.
ve hayatımın zehir dolu dumanını içime çektim gece boyunca...
sahte güzelliğini değil,ruhunu öperek işe başladım....
ardından kadehim bana eşlik etti....
önce dudaklarından başladım....
kırmızıydı, ben gönlünün pembesine dönüştürdüm....
gülümsemen donuktu,ben hayatın tazeliğini kondurdum üzerine.
sonra saçlarını aldım elime....
bu arada kadehi
..........
..........
Kayıt Tarihi : 28.6.2001 04:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!