öfke
bana yol ver
gideyim
parça parça toplayıp gittim
ıssız bir sokak gibi
yürüdüm kendimi
acının dili olsa söylerdi
yılanın tutup da içmesi zehrini
vakur ve bir o kadar olmaz değil miydi
ah bu dudaklar bilirdi ya tadını
şimdi bu uzanıp
bir yarayı acı acı öpmek gibiydi
başını alıp gitmiş bir dağ gibi susmak
şaşkın bir ölüm değil miydi
durmadım yorulmadım sustum seni
yanıtsız bir soru gibi
boşluğa saldım kendimi
acıyı kenetledim
sıktım dişimi
şimdi bu apansız sızı
yara daha sıcak üstelik
soğu be ey soğu
Nilay AksuKayıt Tarihi : 29.1.2004 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilay Aksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/29/dagilma.jpg)
Saygılar
bd
şiirlerini çoğunluklu bir kısmında 'sızı' sözcüğünü
kullanıyorsunuz..Hintli filozof Maharaj,'acı çekmeyen
doğayı algılayamaz' diyor.Senin sızılarının mahareti
doğrusunu istersen sadece nesnel gibi duruyor...
Bence yarayı soğutmayı istemeseydin daha güzel bir
persfektif sunacaktı bu şiir...
Tebrikler....Çok güzel.Devamını dilerim.....Sevgiyle kal.
TÜM YORUMLAR (10)