Bir yokluk bizi tarumar etti.
Yavaş yavaş parçalandık.
Parçalandıkça dağıldık.
Dağıldıkça düştük.
Bizi toplayan yine biz olduk.
Yaramıza tuz bastık.
Tüm dualarımız kabul olmuş gibi
yeni dualara el açtık.
Her güne yeni bir ümitle başladık.
Yeni hayaller,
yeni düşler yetmezmiş gibi
yeni umutlar ektik saksılara,
yeni dünyalar kurmak niyetiyle,
gözyaşıyla suladık.
Eyyy koca karabulutlar!
Düşün artık yakamdan.
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
9 EKİM 2017 PAZARTESİ

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!