Dağılırım dökülürüm Şiiri - Oktay Çekal

Dağılırım dökülürüm…

Ruhum bir serseri rüzgâr gibi
Alıp götürür sessizce,
Daha önce görmediğim,
Çok uzaklara beni,
Tenimde kaybolurum göremezsin ki;
Bakma! Boşuna…
O kişi ben değilim, bir yabancı şimdi…

Kaldırır geceler yatağımdan
Bir ürperti dans eder tenimde
Kamçılar yalnızlığım,
Gözlerimi bir an, şaha kalkar gibi
Bir şimşekte çakar, geceye düşerim…

İçimde bir karabasan sıkıntı,
Peydahlanır boyumca,
Duvarlara çarpar, boğumlanır nefesim,
Can çekerim, canımdan çıkarım,
Bakışlarım kör olur da,
Sevgin görünmez bir dağ olur,
İçimde kırılır un ufak olur hayallerim,
Dağılırım, dökülürüm,
Sensizliğin çukurlarına…

Oktay ÇEKAL
12.10.2013-20.43