Dağılır gider Şiiri - Raşit Evşen

asım 2020 ·
Herkese Açık ile paylaşılıyor
DAĞILIR GİDER
Akşam olur,kalırsın kendinle başbaşa
Uzaklara gidersin,gözler buğulanır,
Yüreğin kabarır,dalar gidersin
Anılar depreşir,yakana yapışır.
Ansızın bir el dokunur ya omuzuna,
Hani şaşkına döner sarılırsın ya boynuna,
Unutursun herşeyi mutlu olursun
Ararsın yaşamından ,akşam olunca.
Hani sokaktan geçerken çıkmıştır ya karşına
Bu yol geçer ya kapısının önünden
Önüne bir mendil düşmüştür ya penceresinden
Bakınca,diller tutulur,gözler konuşur ya
Yalnız kalmışsan arasın arkadaş
Anılarını anlatırsın resimlerine,
Hasretini çekiyorsan bir gülen yüzün
Yürekten konuşur avunup kalırsın.
Seher olur duyarsın bir ses.
Nefesin kesilir,duyduğun hemen yanında
Kaybettiğin sevdiğin düşünce aklına
Gözlerin boşalır sel olur gider.
O caddeden geçerken ilişir gözüne
Hala oradadır,görmezden geldiğin yerde
Pişmanlığını yaşar yürürsen üzerine
Dönerse yüzünü,öylece bakar kalırsın.
Boynu bükük düşmüşsün yollara
Bırakmışsın geride,elleri koynunda,gözleri yaşlı
Dönünce bekliyor hala bıraktığın yerde
Boynuna sarılıp öpüp,koklayasın gelir.
Horozun ötüşü uyandırınca seni
Düşer elinden resimler dağılır gider,
Geçmişse ömrün türlü emellerle
Ahlar,vahlar ağzından çıkıp saçılır gider.
Ellerin kırıktır ,ayaklar çekemez yükünü
Gözlerin uzakları gözler,göremezsin önünü.
Kimselere diyemez,anlatamazsın halini
Yüzün gülmez olur,asılır gider.
Sanki delisin konuşursun kendi kendine
Hele bir de çıkarsa adın deli,divaneye
Ah,vah çeker saçını yolar durursun,
Resmi elinde,önüne gelene sorar durursun.
21.10.2020.R.EVŞ