dağılın tutam tutam sevgiliyim
kestirmediğim ormanlardaki ruhlarda şat oldum
kesilincede büyüdüm ellerde
sarsılmaz bozkırımın umursamazlığı, kahpece gözlere
hırçınlığıma aldırma
tren yolculuğunda arpa kokusundayım
lastikleri patlamış şehirlerin göçebe kalkanlarını savurdum şarpnollere
ay ışığı vurduğunda yüzümüze
sabah sandılar gözlerimizi, bize aşkı soranlar
dağılın kırılabilir bu felek denen yürekler
şanlı sesler çıkırarırken
türkülerin çimen yeşili vurur bizi
ağladık doyamadık
sevdikte bulamadık
Kayıt Tarihi : 30.9.2008 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!