Dağıldım Paramparça...
Dağıldım paramparça,
Savruldu zerrelerim!
Kalmadı hiç ne benden,
Ne de senden bir eser...
Kapandı tüm kapılar,
Her şey son buldu derken;
Ah! Ah neler oluyor! ?
Bir telaştır gidiyor...
Rüzgâr-Hava-Toprak
Su
Seferber olmuş sanki...
Toplandı zerrelerim
Damıtıldı yoğruldu
Yeniden şekil buldu...
Arınmış yüreklerin
Deryasında buluştu
yeni gün şafağında
Huzura erdim derken;
Ah
Yine neler oluyor! ?
Saat alarm vuruyor
Duvardaki aynada
Bir geçmişin izleri
Resmedilmiş duruyor!
Ah!
Anladım! Anladım ki;
İtirazlar boşuna...
Bin kere yaşansa da,
Depremler harabeler
Bin kere dağılsam da
Bölünsem zerrelere
Anladım ki kaçış yok
Nafile direnmeler...
Kayıt Tarihi : 22.3.2011 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Depremler harabeler
Bin kere dağılsam da
Bölünsem zerrelere
Anladım ki kaçış yok
Nafile direnmeler...'
İnsanın her zerresi doğan günle yeniden var oldukça, her nefesle yeniden can buldukça yaşamaktan kaçılmaz...
Madem ki her bir zerremizin farkndayız, o zaman her hücremizde hissetmeliyiz hayatı, hayatın gerçeklerini...
En güzeli de hayattan kaçış olmadığının farkındalığını yaşamak...
Bir hikaye tarzında yazılmış intibaı uyandırdı bende.
Bir defa okudum ve ilk etkilerini yazmaya çalıştım...
Dostça ve sağlıcakla nice güzel ve huzurlu günlere...
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
TÜM YORUMLAR (4)