_ iki iç sıkıntısı
hüzünlere alışkın bakışlarında yalnızlığım dinlenir
deniz
ve karmaşık düşlerinle
Kam sana haber saldım, ensenin karartısında esaretleri azat eyleyip, güneşte kurutmak için içini boşalttığın umutlarımı; bir ipe dizdim çuvaldızla, çakırdiken büküne astım. Görmedin mi Böke.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
