Dağılan Bir Gün Ortası Vurgununda Son Sö ...

yaşama vurulan bir damganın dağılmış mürekkebine sürdüm yüzümü
...hüzün okşadı saçlarımı
/özgür
bir
büyücüyüm
ben/
...göz yaşlarımda saklarım sevgileri
ağlamam

zamanı yok sayıp vurdum yolları sırtıma
gümüş renkle bağlandı çizgileri yüzümün
her çizgide derin bir iz yaşam
nerede…deli gençliğim
sarhoş günlerin sığınağında unuttum gözlerimi
sözlerimden hiç haber yok
her sancının ardından doğan düşlerimi salıverdim göklere
toz pembeydi umutlarım
sabaha güneş çıkar
martılar! bana da uğrayın
kanadınıza değen bir damla denizin hasretinde yüreğim

en deli özlemlerin içinde hep aşk
gece örtse de güneşin yüzünü
uçabildiğince yükseklerde düşlerimin el sürülmemiş masumiyeti
bir ışık huzmesinde kaybolup güneşle sevişen bir rüzgar ötesinden ses verdi
…a ş k /bir güvercinin kanatlarında

uzan…tut ellerimden
kanıma vuran umarsız yalnızlığın son demlerinde savrulan bir damla
ö m r ü m

uzağımda
seyrediyor
d ü ş l e r i m