onbeşinci nefeste anladım yaradanın yarattığının
küllükten hiç bir farkı olmadığını
çek bitir doldur boşalt
asıl doygunluğunu anlamamış alçak bir ses
aşk mı karıştırdınız suyuma ?
bu çok,bu çok deli ve acımasız
yakıyor genzimi bu çılgın orkestra
amenna iflah olmaz bu piyano
fakat kulaklarımı alın benden
arkadan bağlamış sarı saçlarını
alman üsülü masadaki dostları
ömrüme ortak olmaktansa
naneye limona peynire şalgama ortak
seni severek unutmayı öğrendim
yaşlandığımı yüzüme vuran aynanın köşesinde olsa da resmin
seni severek unutmayı öğrendim
sonra ne mi oldu ?
diyarbakırda trene binmiş
çok zaman oldu bineli
bir kaç saat işte
milyon tane tren rayı çubuğuna sarıldım
hepsine sinmiş bana yaptığı haksızlık
aydosa tırmandım
rüzgar getirdi beni
toprak sevdi beni
düzgün iki kelime kurmayan dilimin zinciri yırtılmış
madem öyle
seni severek unutmayı öğrendim.
Kayıt Tarihi : 24.10.2020 01:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
-
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!