Beyaz şalını takmışken orman,
Evinden yansıyan ışıkları yutan bir ay göreceksin...
Gel gitlerini hissedeceksin az da olsa bakmalarımın...
Sevgim yanıyor olacak şöminende, ısınacaksın...
Çaydanlığında avuntularım kaynayacak, içemeyeceksin
Ayaklarını bile uzatamayacaksın yerde; karşındaymışım gibi, utanacaksın..
İs kokulu fincanından kahve yudumlayacaksın ateş renkli...
Sensizliğimin piposundan çekeceksin fesleğen kokulu...
Sonra bir el dokunacak parmaklarına yüzüğün gölgeli,
Yüzüne bakılacak zarfına yeni konulmuş mektup gibi,
Ocağa yeni bir dal atacaksınız geçmişe nisbet,
Her yıl için bir kadeh atacaksınız feleğin kafasına,
Ben neden çok seviyorum sanıyorsun kardelenleri
En güzeli bu şiir burda bitmeli hiç doğmamış çocuklarımız gibi
11.11.2004
Oktay BaykurtKayıt Tarihi : 1.8.2006 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!