Serçelerin Çukurova'da en sevdiği ağaç
Sen olmalısın
Çocukluğumda bahçemizde bir
Dağdan ağacı vardı
Muhitin bütün serçeleri
Onda yatarlardı
Bu ulu ağaçta başlardı
Sabahın ilk cik sesleri
Önce cik cik diye tek tek
Sonradan
Sayılamaz adette
Kuş ve cikilti
Etrafı uyaran bir
Koroya dönüşür
Bu toplu zikir
Epey sürer
Sonradan hızını kaybeder
Yavaşlamış bir duruma gelir
Ve nihayet sönerdi
Bu aynı zamanda
Kuşluk vaktinin başıdır
İşte bu ağaç
Gri, dairesel, sağlam, yumuşak
Esnek bir ağaçtır
Yaşken matkapla işlerken
Harikulade bir sarı talaş verir
Küfsüz kaşar renginden daha canlı
Limonlu dondurmadan biraz sönük
Bu renk bana dokunur
Sanki bir sevgilinin
Kıymıkları aklıma gelirdi
Bu ağaç
Bir yıllık, iki yıllıkken falan
Hiçbir şeye benzemez
Kibrit çöpü gibidir
Ama zaman içinde devleşir,
Zamana meydan okuyan bir duruma gelir
Elli yıllık görünüşü ile
Asırlık görünüşü
Çok fazla farklı değildir
Eğer yok etmezsen
Doğduğunda verdiği selamı
Öldüğünde de vermek ister
2008
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!