Dağdaki Pınar Şiiri - Necati Şimşek

Bir damla suyun öneminin ne olduğu günümüzde çok daha fazla anlaşılmaya başlamışken, kurda-kuşa, börtü-böceğe ve yediği tabiatı insanlara süt olarak içiren evcil hayvanlarımızın barınağı olan, yanan bağırları sıcak-soğuk demeden söndüren ve şehirliye sadece TV ekranlarında zaman zaman görünen billur suları olan pınarlarımız.. Çoğu kurumuş, kurumayanlarda can çekişiyor adeta.. Damla damla da olsa akmaya çalışıyor, kurumamaya son gayretlerle direniyor.. Ama bazıları da var ki, ne lezzetinden kaybediyor, ne de azalıyor, asırlara meydan okuyup gürül gürül akıyor.. Hepimizin yol kenarlarında rastladığımız zaman, arabayı sağa çekip ağzımızı kurnasına dayayarak en az üç yudum şifa niyetine içtiğimiz, yanmışsa içimiz kana kana içimize çektiğimiz, her yudumdan sonra dilimizde ve gönlümüzde bıraktığı tadı her zaman hatırlayabilecek şekilde beynimize nakşettiğimiz pınarlarımız olmuştur, dost meclislerinde anlatabilecek bir sürü pınarımız vardır; '-Azizim falanca yerdeki iki kurnalı, üç oluklu pınar var ya, işte o pınarın suyunu içeceksin, su içtim diyeceksin.. Çay demleyeceksin, çay içtim diyeceksin...' Hayatın başlangıç yeri olan ve değdiği her şeyi içeriden ve dışarıdan en güzel şekilde temizleyen su ve bu kadar değerli hazineyi insanların yararına sunup damla damla da olsa paylaşımını sağlayan pınarlardan bir pınarın hikayesini yazmaya çalıştım dilimin döndüğünce.. Ha bu benim tanıdığım dağdaki bir pınar olmuş, ha sizin tanıdığınız... Boynu bükük bütün pınarların gürül gürül akması dileklerimle...