Amasaya Gümüşhacıköyde bir eren vardı,
Çobanlık yapar İnegöl Dağında yaşardı.
Yöre içinde ona Niyaz Baba derlerdi,
Ermiş kişi diye ziyarete giderlerdi.
Bir de Merzifonda bir ermiş bulunuyordu,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta