Amasaya Gümüşhacıköyde bir eren vardı,
Çobanlık yapar İnegöl Dağında yaşardı.
Yöre içinde ona Niyaz Baba derlerdi,
Ermiş kişi diye ziyarete giderlerdi.
Bir de Merzifonda bir ermiş bulunuyordu,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta