Dağda Olmak Şiiri - Gülhan Özkara

Bir şehirli olmayı ölçtüm biçtim
Bana öyle pek fazla cazip gelmedi
Araba süreyim desen koca bir şehir inşaat
Ticaret yapayım desen tekel
Zapt olunmuş üç
Beş gelir kaynağı anlayacağın
Geriye sadece dağ kalmış
Legal bir akla hizmet ediyor olarak
Dağda olmak
Devlet bir silah verecek sana
Bir at, yirmili gruplar halinde
Yamaçlar yaylalar zirveler senin
Bu kadar yayla ve yayla evi
Olan bu dağlar sana mı
Bana fazlasın diyecek kışın
Bir vatanın üzerinde ancak böyle
Erkek yaşanır
Silahlı ve öldüren birlikler olacaksın
Vatan sathında
Kışı stoklarla geçireceksin değişiminde
Yaz geldi mi kolay
Dilediğin yaylaya iner
İstediğini yersin
Yayla bu, sana yazın
İstemediğin kadar verir
Bir de hiçbir vasıta kullanmayan
Yaya askerlerin olacak dağda
İşte devletin hakiki gözleri kulakları
Bunlar olacak
Ne ölümcül neşeleri vardır dağların
Bir koyun kesersin dağlarda
Arslan gibi parçalarsın
Köz ateşleri yakarsın kocaman
Çoban ile pazarlık
Uzun sürmez dağlarda
Amanos eteklerinde gezen adama
Ben sana yiyecek vermiyorum demez
Her yeri bir yerleşimdir çünkü
Hele ki Akbez’in güneybatısında
Bir tesis vardı adı Gülpınar mı ne
Çok güzel kebap yaparlar çok
Yedi şartı ile
Müşterilerine sormazlar
Dağdan mı indin
Şehirden mi çıktın diye
Soramazlar esasında
Çünkü kaşarlanmış eşkıya
Öldürülmeye öldürülmeye
Birer komodo ejderi olmuş
Bereket ki en az kendisi kadar
Ölümcül çocuklarımız daha var
Yeter ki devlet bir izin versin
Gerisi kolay
Ah bu dağlar ah
Alıp başını gitsen
Dağda yaşamanın yeridir
Karnında yağ olmaz dağlının
Bir kemik bir deridir
Yokuşlar ayrı eritir karnının yağını
İnişler ayrı
Ama adımını dağların
Heryerine basamazsan
Kimseye olmuyor bir hayrı
Ağustos 2013