Dağın yamacına kıl çadır kurmuş,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Elinde deynekle önüne durmuş,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Gören kimse dağın kralı sanır,
Yörük olanı Yörük olan tanır.
Kepenek ile dağlarda dolanır,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Ekmek çıkısını belinden çözer,
Gediğe oturup etrafı süzer.
Kavalla keçinin ardında gezer,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Sabah keçinin ardı sıra gider,
Akşama kadar keçileri güder.
Bağırarak keçilere ün eder,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Yusuf bazen kara kaçana biner,
Karanlık ile aşağıya iner.
Akşam olunca çadırına döner,
Dağda keçi güder bizim Yörükler.
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Has yaşam
Ama kaçımız güç getirebiliriz ki, imrenerek özler yaşamaya gelince tatil gibi görürüz
Yüreğinize gönlünüze sağlık
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)