Dağcı Şiiri - İsmet Can

Dağ gibi yüreğiyle geldi
Dağın eteklerine
Kuşandı malzemelerini
Kovboy edasıyla
Dağcı

Islık çalıyordu rüzgâr
Ölümden birkaç melodi
Donduruyordu iliklere dek soğuk
Parmak uçlarından giriyordu ecel
Ve korku yalpa yapıyordu
Dikey limitlere hazırlanırken
Dağcı

Baskı uyguluyordu zirvelerinden dağ
Ve şeytan saklanıyordu ayrıntıya
Ego küçümsüyordu o an dağı
Yüreği aşıyordu dağın boyunu
Katılaşıyordu buz misali
Dört odacıklı kalp
Ve çivisini sağlam çakıyordu dik yüzeye
Dağcı

Bu kaçıncı dağ idi kim bilir
Tırmandığı pamuk ipliğinde
Düşme korkusu yanı başında
Zil çalıyordu; aşkın etekleri yatay eğimde
Sonuç verir miydi çabalar, bilinmez
Daha zorluydu kuşkusuz, aşkın duvarları
Ve kaygan
Hiç bu kadar yormamıştı dağcıyı
Çıkış ve inişleri aşkın
Her şeye rağmen vazgeçmedi
Dağcı