Nerede heybetin nerde dumanın
Nerede bulutları delen o dimdik başın
Nerede volkanın nerde ateşin
Hazan yagmurun da sönmüş gibisin
Açmıyor sümbülün gülün boşa çalımın
Yurdu yuvası olmuşun itin çakalın
Kalmamış takatın bitmiş dermanın
Kocamış çürümüş çökmüş gibisin
Haniya kurtların hani aslanın
Yok olmuş ormanın kaçmış kartalın
Umudu olmuşsun birkaç zırtlanın
Hayalle yaşıyorsun ölmüş gibisin
Sakladınmı gök yüzünü yaran nerde çınarlar
Gümbür gümbür akarmış sende önce pınarlar
Yıkanır parlarmış şelalende taşlar kayalar
Ufalmış küçülmüş bitmiş gibisin
Örtmez olmuş mor bulutlar üstünü
Pişmanmısın şimdi sende üzgünmü
Kolaymı yalnızlık iyi süzdünmü
Sürülmüş savrulmuş harman gibisin
Üzülüp aglıyor yagmurda bu haline
Tövbe et yuva olma gel sende zalime
Kavuşuruz birgün belki dosta yarene
Yanmadan olunmaz yanmış olmuş gibisin
Kayıt Tarihi : 17.10.2008 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)