Uzaklaştım şehrin pasaklı kalabalığından
Bir dağın tepesinden gözlere sığındım
Ilık mevsimlerin ağzında gevelenen
Soytarılardan kaçmak için.
Çözülmüş dilimden sırlar akmadan
İftira yüzlü adamların gözlerine bakmadan
İniltili bir sokağın asfaltına sürünmeden ayaklarım
Yüz millerce yürüdüm göğün altından
Kaçtım kırık kemikli bir şehrin vücudundan
Ben kimselere ilenecek kadın değildim
Dağ yüklü bir adamın pak sesinde ilindim1
Kayıt Tarihi : 4.9.2023 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rumeysa Kelpetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/04/dag-yuklu-bir-adama-direnis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!