...Dağ Yolu... (Emin AKDAMAR'ı anarken)

saklısına geldik suyun
geçmişin karasına
söz delik
şiir askıda

ben dağa gidip geleyim yine
kuluncumu sıvazlasın ağrıdığı yerden
şiirle halleşen toprağı bilir
ağaçtır çünkü tek alacaklısı

sorguda nasıl durur uçurum
ya da
sonsuzluk yakışır mı acıya
biliyor muyuz bunu?

şiire soralım ustam!

siz
ayrılığı anlatın yas keçesine
ben
en iyisi dağa yine

tek cümlelik bir ağıt yakar gibi
balın çürüdüğü yere

Naime Erlaçin

(24 Ağustos 2007 – Emin AKDAMAR’ı anarken…)
6.Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 64
('Bireylikler Dergisi, Eylül-Ekim 2010, Sayı 34, Sayfa 25)

ÖLÜMDEN BAŞKA

çünkü uçurumum kısa

buraya kadar
ve ben ağzıma kadar doluyum

hayatı
bir yudumda çekip içime niye gidemiyorum?

bir şiirin zor dizesi olsam
bir sözün buharlaşması ya da

artık nereyeyse
artık nasılsa
artık hangi sözse

her şeyi sıralayıp sırayı karıştırmak sonra yine
yani
saçlarını dağınık bırakmak gibi
dağınık yaşayıp dağınık bırakmak her şeyi

atlıyorum
aklımdaki uçurumdan
:
ben hayata ne söyleyebilirim ölümden başka?

(1 Haziran 2006) - Emin AKDAMAR