XII
dağ yamaçlarından akıyor
babamın abdest suyu
kar suyundan yükselen dolunay ışıklarıyla çalkalanmış
bulutların parıltılarını emiyorsun işte tan vakti
göğün, sapsarı çalık bakır teninden
kıskanarak söküp
o!
kuş lastiğinle attığın taşlar gibi şeytan mağaralarına
uzaklaştıkça siliniyor
umudun yıldızları gülüm
ve
şu arsız güneşin katil ışıkları kasıp/kavuruyor beni
sığınıp gölgesine
içinde beni doğurduğun o kutsal bitimsiz karanlıkları
yırtıyor bedenimin gözeleri
Kayıt Tarihi : 13.5.2014 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!