Karşısından bakarak geçirdi ömrünü, hep aynı dağın,
Arkasına hayaller bile kurmadan.
Güneşi tepelerden aşınca görürdü.
Doğduğu yere bir defacık varmadan.
Bir uykuyla uğurlardı günleri,
Ve bir açlıkla, karşılardı hayatı,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta